4 maanden...

Groeien, gillen, lachen, huilen, ziek, uit eten... Wat erg dat ik het nu ook zelf ga zeggen: wat gaat de tijd snel en we moeten er maar flink van genieten want ze is zo groot! En inderdaad, 09-02 weer een officiele meting bij het consultatiebureau: 64, 2 cm en 6,5 kg. Dit betekent dat ze nog steeds boven de curve zit qua lengte en er op qua gewicht. Oftewel ze doet het goed. Op dat gebied dan. Sinds drie weken wil ons kind namelijk niet meer naar bed. En dat laat ze duidelijk merken. Laten we zeggen dat het is begonnen met krampjes en dan mag je natuurlijk huilen, want dat doet gewoon vreselijk pijn. In de nasleep van de krampen werd Lina verkouden en vervolgens ziek. Met andere woorden: weer een erg goede reden om te huilen, dichtbij je papa en mama te willen zijn en niet goed te eten (waar ze overigens niet onder geleden heeft qua gewicht; zelfs de spekbillen tellen geen plooi minder!). Hierover moet wel wat kwijt: moeder zijn is eigenlijk maar een moeilijk vak, niets is zooo moeilijk denk ik. En wel om de volgende reden: JE DOET HET MET JE GEVOEL! en dan ben je behoorlijk kwetsbaar is gebleken en al je rationele overwegingen voldoen in eens niet meer... Zucht, laat dat nou net mijn sterke kant zijn.... Terug naar een zieke Lina, (bij wie de koorts flink bleef stijgen wat een bezoek aan huisartsenpost rechtvaardigde) die dus alle reden had om twee weken te huilen bij het naar bed gaan. De derde week echter niet meer: ze was echt niet meer verkouden. Koorts en krampen speelden ook niet meer en toch wil(de) Lina niet naar bed. Ons eens zo gezeglijke kind heeft zich ontpopt tot ware dramaqueen: niet zomaar met een gil, maar krijsend vanuit haar tenen ligt ze 's avonds in haar bed. Hierbij maakt het niet uit of het kwart voor zeven of kwart voor 12 is.Lina krijst even hard. En dan begint het opvoeden, of in ieder geval iets wat daar voor moet doorgaan. De eerste paar keren zaten Randy en ik stijf naast elkaar op de bank, met klok: langer dan 20 minuten laten huilen lukte echt niet. Lina was dan ondertussen helemaal bezweet en dorstig, maar nog nasnikkend voldaan bij het zien van haar ongeruste vader en moeder.  Die dan vervolgens minder ongerust maar des te twijfelachtiger achterblijven. Dit toch wel dwingende gedrag begon met de avonden, maar breidde zich langzaam uit naar overdag....wandelen dan maar.... En verder? Ik besef ondertussen wel dat ik als weer werkende moeder mijn taken verwaarloos en maar weinig schrijf en foto's maak. De overgang naar weer werken vond ik niet gemakkelijk. Ik had veel betere en vooral leukere dingen te doen: koffie drinken, wandelen, kroelen en kussen, weer koffie drinken en weer wandelen. Ik kwam mijn tijd wel door! Ik was blij te merken dat ik het werk zelf wel erg leuk vind om te doen, anders waren er nog zware tijden aangebroken! Lina heeft haar eerste bruiloft en eerste culinaire ervaring opgedaan en wel bij InterScaldes te Kruiningen! Lina mocht de hele dag mee naar de bruiloft van Joris en Anjeta en heeft zich zoals waardig horecakind betaamt, goed gedragen tijdens het overheerlijke diner! Even terug naar de 'ontwikkeling' van Lina: schepte ik vorig stukje nog op dat Lina kon rollen: haar vader heeft het nog niet kunnen zien. Ze heeft het welgeteld 1 weekend gedaan en is er net zo snel mee opgehouden. Het is maar goed dat ik de tegenwoordigheid van geest heb gehad om het te filmen, anders had niemand me geloofd en stond ik voortaan ECHT als opschepper te boek. Nu spreek ik in ieder geval nog de waarheid!!!

Zwanger Bevallen Bijna 3 weken oud... En al bijna 4 weken oud Zes weken Een diep verdriet in huize Mollen 3 maanden, kerst en lief!! 4 maanden... 5 maanden... 6 maanden... 8 maanden... 9 maanden... Waar is maand 10? Jarig!!!! Een half jaar kwijt, maar een broertje rijker!