Een diep verdriet in huize Mollen

Vaccineren....

Na zelf maandag onder handen genomen te zijn in verband met de Mexicaanse griep, moest op 24-11-09 Lina eraan geloven: haar eerste officiele vaccinaties. De gang naar het consultatiebureau is sinds we door de ballotage heen zijn, niet meer zo zwaar geweest. Integendeel: normaal gesproken staan we op tijd op om ons alledrie, in onze mooiste kleren, opgetogen en wel naar het CB te begeven. Hier zien we namelijk hoe verschrikkelijk goed onze kleine meid het doet. De heerlijke bevestiging van voldoende melk als blijkt dat ze weer grammen is gegroeid. Tot die nare dinsdagochtend 24 november 2009. De start was nog goed, dus wij in onze mooie kleren (bijna maatje 62; de mooie kleren kunnen worden gewassen!!) naar het CB. Gejuich als we alvast stiekem zelf wegen: Ze is weer goed gegroeid en wel heel goed blijkt. Met de combinatie van lengte en gewicht zit ze net boven het gemiddelde! Met de mooie lengte van 58 cm dus toch al een fotomodel...
Maar toen..... Ik verdenk het consultatiebureau, of in ieder geval degene die er werken, ervan een soort van wrede inslag te hebben. Ben je net helemaal gelukkig dat je kind op lengte en gewicht zit en dat je ongeschonden door de reeks vragen heen rolt, wordt dit euforische gevoel totaal de kiem ingesmoord: Onder de dringende opdracht de handjes van je kind vast te pakken en in het gezicht te blazen als ze blijft hangen in een krijs, wordt er een hele grote grote mensenspuit in het beentje van je kind gestoken!!! En dat voel je! Niet alleen Lina voelde dat (wat duidelijk te merken was aan het binnen enkele seconden zeer rood aanlopen en zo hard krijsen dat we dus echt maar even in haar gezichtje hebben geblaasd). Wij als prille ouders kregen geen steek in ons been, maar in ons hart. Randy is maar even naar de zaak gereden om te gaan 'werken' en ik heb niets anders gedaan dan de hele middag 'sorry' zeggen dat ik dit Lina heb aangedaan... Helaas kon ik niet beloven het nooit meer te doen....

 


 
Zwanger
Bevallen
Bijna 3 weken oud...
En al bijna 4 weken oud
Zes weken
Een diep verdriet in huize Mollen
3 maanden, kerst en lief!!
4 maanden...
5 maanden...
6 maanden...
8 maanden...
9 maanden...
Waar is maand 10?
Jarig!!!!
Een half jaar kwijt, maar een broertje rijker!