Bevallen

Twee oktober gaat voorbij zonder merkbare signalen van een zich aankondigend kind. Ik was toch echt uitgerekend. Maar nu september voorbij is en ze in ieder geval niet eerder komt, maakt het niet meer uit. Wel even schrikken als de verloskundige het beleid bespreekt van wat gaat gebeuren als ze er over een week niet is. Shi... dat kan ook nog. Stom, het is nog niet in me opgekomen dat ze ook weleens echt veel later zou kunnen komen! We leven maar van dag tot dag. 04-10-2009: Dierendag...Als ze maar niet vandaag komt, gewoon voor het idee. We gaan 's morgens even op verjaardagsvisite in Bergen op Zoom. We spreken af dat ons kind maar na de 6e moet komen. Niet op dierendag en niet op de verjaardag van Levi, 05-10. Als Randy werken is, bel ik naar mijn moeder. Of we nog even naar de Kwantum in Breda zullen gaan. Prima plan. Dacht ik. Een half uur voor mijn moeder me komt halen, breken mijn vliezen en hoe...! Nu weet ik hoe ik aan die dikke buik kwam! Ik bel mijn moeder maar op dat de afspraak niet door gaat. Beetje lastig lopen met drie handdoeken tussen je benen.... De verloskundige is gebeld en ze komt langs om door te spreken wat nu de gang van zaken is. Ik heb buiten die handdoeken nergens last van, dus het is afwachten wanneer de weeen beginnen. We hebben tot de volgende dag 13.00 uur de tijd. Als er dan niets is gebeurd zullen we naar het ziekenhuis moeten. Dat hadden we niet in ons draaiboek opgenomen. We blijven thuis!  Mochten de weeen op gang komen, dan mag er gebeld worden als ik twee uur lang om de drie a vier minuten weeen heb. Nou das dan mooi, afwachten dus....Gelukkig niet heel lang. Rond een uur of vier meld ik aan Randy, die natuurlijk direct naar huis gekomen is, dat dit toch wel weeen lijken. Om 19.00 uur zeg ik dat we gaan klokken, dit voelt als om de vier minuten en jawel. Om half negen zijn voor mij die twee uur toch echt voorbij en vraag ik, onder het zingen van 'altijd is kortjakje ziek' of Randy verloskundige Heleen belt. Die komt en meldt 5 cm ontsluiting, wat ze goed nieuws noemt. Goed nieuws???? Dat is pas de helft! We spreken af dat ze de dienst gaat overdragen en daarna zal bellen om te vragen of we willen dat ze komt. Randy doet het ondertussen geweldig en ondersteunt waar mogelijk. Om half 11 belt ze: JA kOMEN! Om elf uur arriveert verloskundige Heleen en zodra ze binnen is, krijg ik persdrang. In allerijl worden attributen uitgestald en de kraamzorg gebeld. Deze (Petra) arriveert tegen half twaalf (het wordt toch 05-10!!). Ondertussen blijft de ontsluiting mooi steken op 9 cm. Wegpuffen van de weeen geblazen, maar hoe moeilijk is dat!! Met wat hulp verstrijkt het uiteindelijk toch en kunnen we tegen twaalven echt aan de gang, wat een opluchting! Opnieuw doet Randy alsof hij al 100 bevallingen heeft meegemaakt en is de rust zelve, perfect. Na flink aan het werk gezet te zijn, wordt Lina Maria Mollen geboren om 01.44 en weegt 3740 gram!!! Werkelijk een wonder. En opnieuw zijn alle cliches waar: je bent direct verliefd op je eigen kind. Hoe bijzonder! Ik heb gedurende heel mijn zwangerschap gezegd dat ik het wel prima vond om zwanger te zijn, lekker veilig samen met z'n twee. Nou, als ik had geweten hoe mooi en lief Lina is, dan was ik drie maanden eerder bevallen!!!!!

Zwanger Bevallen Bijna 3 weken oud... En al bijna 4 weken oud Zes weken Een diep verdriet in huize Mollen 3 maanden, kerst en lief!! 4 maanden... 5 maanden... 6 maanden... 8 maanden... 9 maanden... Waar is maand 10? Jarig!!!! Een half jaar kwijt, maar een broertje rijker!